Het is onrustig in de opstapmarkt van Maastricht. Bij controles door ILT kwam aan het licht dat diverse chauffeurs zich niet aan de regels houden. Volgens KNV is dat, door gebrek aan een stevig taxibeleid, al langer aan de gang. De brancheorganisatie wil dat de gemeente met een taxiverordening een einde maakt aan de verdringing van chauffeurs die zich wél aan de regels houden. Volgens de gemeente is er vanuit de markt echter te weinig draagvlak om tot afspraken te komen.

De controles door de Inspectie Leefomgeving en Transport zijn in Maastricht blijkbaar niet zonder risico. Een woordvoerder van ILT geeft in Dagblad de Limburger aan dat dit zowel in 2015 als in 2016 een keer met een geweldsincident gepaard ging. Eenmaal verbaal; eenmaal werd er ingereden op een inspecteur. In beide gevallen werd de taxichauffeur die over de schreef ging, aangehouden.

Dezelfde krant meldt dat er afgelopen weekend een grote taxicontrole werd uitgevoerd door de ILT. Daarbij werden de nodige bekeuringen uitgedeeld. In drie gevallen had men de verplichte chauffeurspas niet bij zich. In twee taxi’s was de taxameter wel aanwezig maar niet gekeurd. Eén chauffeur had de arbeids- en rusttijden onvoldoende nageleefd. En in één voertuig ontbrak de boordcomputer taxi. Dat laatste vergrijp is goed voor een boete van 1.800 euro. Verschillende chauffeurs reden snel weg bij het zien van de controleurs, en één van hen negeerde daarbij een stopteken.

Amsterdam in het klein

In Maastricht rijden op doordeweekse dagen zo’n vijftien taxi’s rond. In het weekend zijn er dat zo’n zestig. En bij één van de vele evenementen loopt dat zelfs op tot rond de 200. De problemen die nu bij  de meest recente controles de kop opstaken, zijn volgens KNV-secretaris Hubert Andela niet nieuw. “Maastricht is op taxigebied een beetje Amsterdam in het klein. Er zijn veel zzp’ers die de opstapplaatsen in de stad als hun terrein beschouwen en zich daarbij lang niet allemaal aan de regels houden. Dat maakt het lastig werken voor chauffeurs die wel netjes alle regels volgen, want wie gewoon een BCT heeft en belasting betaalt is duurder dan chauffeurs die dat niet hebben.”

Dat wil niet zeggen dat er soms niet te veel voor ritten wordt gevraagd, of dat ritten juist buiten de administratie blijven. Andela spreekt, ook omdat de omstandigheden niet nieuw zijn, van “een ouderwetse probleemmarkt. We zijn al jaren bezig om de gemeente ervan te overtuigen dat er een taxiverordening nodig is in Maastricht, liefst met TTO-verplichting. Er is ook twee keer een conceptverordening gemaakt, maar omdat er geen draagvlak zou zijn, is daar uiteindelijk niets van terechtgekomen. Als je draagvak zoekt bij degenen die je in het gareel probeert te krijgen, wordt dat ook heel lastig.”

Bij de les

Andela ziet wel mogelijkheden om voorwaarden te verbinden aan de toegang tot het gebied dat is afgeschermd met hydraulische paaltjes die in de grond verzinken, de zogenaamde pollers. “De gemeente geeft vergunningen af voor een pasje waarmee je toegang krijgt tot dat gebied. Daar kun je ook een examen en eisen voor taxichauffeurs aan koppelen, want nu krijgen ze die vergunning zonder meer. En als je dat gebied niet in kunt, heb je als taxichauffeur weinig te zoeken in Maastricht. Dus ik verwacht dat zo’n maatregel mensen wel bij de les zal houden.”

De gemeente Maastricht geeft aan dat taxivergunningen en ILT-controles op een hoger niveau dan het gemeentelijke plaatsvinden. De gemeente beperkt zich tot ontheffingen voor het gebruik van busbanen en standplaatsen. Pogingen om samen met de branche tot verbeteringen te komen zouden zijn gestrand op een gebrek aan draagvlak in de branche, al staat de deur voor overleg altijd open. Wat KNV Taxi betreft volstaat deze benadering van de gemeente niet om de problematiek een halt toe te roepen.

Wil je ook elke week de gratis nieuwsbrief van TaxiPro ontvangen? Vul hier jouw e-mailadres in: