Een groep Utrechtse straattaxichauffeurs is het vertrouwen in de Stichting TaxiKeur Utrecht kwijt. STKU zou tekortschieten in de controle op de naleving van TaxiKeur Utrecht, alleen maar contributie innen en liegen over de afgenomen aantallen chauffeurs en overtredingen. Daarom zorgen de ontevreden chauffeurs nu zelf voor de nodige kwaliteitsverbeteringen, door de service aan de klant actief te verbeteren. STKU spreekt de beschuldigingen tegen.

Onlangs luidde STKU zelf de noodklok. TaxiKeur Utrecht werd in 2012 bedacht om de kwaliteit van de opstapmarkt in de stad te verbeteren. De stichting ziet daar op toe. Sinds de invoering van de taxiverordening in 2015 zou STKU echter nauwelijks in staat zijn om te controleren en handhaven op naleving van het keurmerk.

De ontevreden chauffeurs stellen echter dat het hier al sinds de invoering van het keurmerk in oktober 2012 nauwelijks van komt. Elke keurmerkchauffeur betaalt 300 euro contributie per jaar aan STKU. Maar in de praktijk krijgen ze daar weinig of niets voor terug, stellen de boze chauffeurs. Tegelijk hebben ze het keurmerk allemaal wel, want zonder kan je niet op de straattaximarkt werken.

“De laatste keer dat ik hier op de standplaats een controleur heb gezien was eind juni, dus ongeveer een half jaar geleden”, vertelt één van de chauffeurs. “En in de 2,5 jaar daarvoor ben ik één keer gecontroleerd. Tenminste: dat moest voor een controle doorgaan, maar veel stelde het niet voor. Er wordt gekeken of je een keurmerk hebt en of je een wanbetaler bent, en dat is het. Het is geldklopperij, meer niet.”

Boeken inzien

Van het verhaal dat STKU vertelt, klopt volgens Ray Devis van de Vereniging Straattaxi Utrecht weinig. Hij zegt zo’n 160 chauffeurs te vertegenwoordigen. “Ze zeggen wel dat het aantal straattaxichauffeurs is afgenomen van 550 naar 340, en het aantal overtredingen op het TaxiKeur van 296 naar 49, maar dat klopt gewoon niet. Dat zijn cijfers die ze aan de gemeente hebben gegeven om aan te tonen dat wat zij doen, zin heeft. Maar wij mogen de boeken niet inzien. Wij hebben in het verleden vaker de cijfers opgevraagd, maar dat is ons altijd geweigerd. Het is hoog tijd dat de boeken van deze stichting worden gecontroleerd.”

Devis legt uit dat hij en veel andere chauffeurs steeds meer het gevoel hebben dat hun jaarlijkse contributie eigenlijk een donatie is. “300 euro contributie lijkt misschien niet veel, maar de taxibranche in Utrecht heeft het moeilijk. We zijn nog aan het herstellen van de crisis en we moeten het vertrouwen van de klant terugwinnen.” De stichting zou de aangesloten chauffeurs daar bij moeten helpen, maar dat blijft volgens hen achterwege. “En dus komen wij met onze eigen oplossing. Voor de klant, want daar draait het om.”

Niet beter

“Sinds een paar weken leggen we de klanten echt in de watten”, legt Devis uit. “Deuren worden opengehouden, er wordt netjes gewerkt, er worden geen ritten geweigerd. Al dat soort veelgehoorde klachten lossen we beetje bij beetje op. En dat gaat hartstikke goed. We zijn geen vier jaar bezig zonder iets te bereiken, zoals het keurmerk. We controleren elkaar, want sociale controle is de beste controle die je kunt hebben.”

De chauffeurs van SVU willen graag dat ze een standplaats dichter bij de uitgang van het Centraal Station krijgen teneinde beter vindbaar te zijn voor klanten. “We zijn absoluut voorstander van controle en handhaving als dat nodig is. Maar het moet altijd gaan om de klant. Die moet voelen en zien dat er iets veranderd en verbeterd is, en dat wij daar het initiatief voor hebben genomen, zodat hij het vertrouwen in de taxibranche terugkrijgt”, aldus Devis.

Tevreden

Marco Redeman van Stichting TaxiKeur Utrecht hoort de kritiek niet voor het eerst, maar hij herkent zich er niet in. Volgens hem vertegenwoordigt Devis een groep vrije chauffeurs, die ongeveer 10 procent uit zou maken van de straattaxichauffeurs in Utrecht. “De rest van de chauffeurs is aangesloten bij Taxiplatform Regio Utrecht, waar wij regelmatig en goed contact mee hebben. TRU is tevreden over de samenwerking met ons en de gemeente. De vrije rijders zijn daarmee geen te negeren groep, maar ze vormen wel een kleine minderheid.”

Devis bestrijdt dat: hij zegt 165 taxichauffeurs te vertegenwoordigen, een aantal dat bovendien groeit. Volgens hem klopt er juist weinig van de 90 procent die bij TRU zou zijn aangesloten. Naast openheid over de financiën van STKU willen de ontevreden chauffeurs ook graag aangetoond zien wie er allemaal lid zijn van TRU.

Redeman geeft aan dat de mogelijkheid om te controleren en handhaven door de taxiverordening in Utrecht momenteel beperkt is. Als dat niet verandert, zal de stichting per 1 januari zijn werkzaamheden staken. “Controles worden uitgevoerd door mystery guests en zijn wellicht niet altijd waarneembaar. Maar er zijn afspraken over het aantal controles en daar leggen we met rapporten van die mystery guests ook verantwoording over af. Datzelfde geldt voor de afgenomen aantallen chauffeurs en keurmerkovertredingen. We verzinnen die cijfers echt niet bij elkaar. Dat zou de gemeente niet accepteren.”

Openheid van zaken

Over de gewenste openheid van zaken zegt Redeman dat de volledige administratie is overhandigd aan de gemeente, maar dat nog wordt bekeken op welke manier die informatie het beste openbaar kan worden gemaakt. “Het keurmerk is door de gemeente en de chauffeurs bedacht om de kwaliteit van de Utrechtse straattaxi te verbeteren ten behoeve van de klanten. SKTU is opgericht om daar op toe te zien, en daar leggen wij voortdurend verantwoording over af. SKTU heeft twee betaalde medewerkers die druk zijn met administratie en toezicht. Wij als bestuursleden zijn vrijwilligers. De aantijging dat wij zakkenvullers zijn die niets doen, is in elk geval onzin.”