2018 was voor FNV Taxi een jaar dat gedomineerd werd door cao-onderhandelingen, succesvolle acties bij bedrijven en opdrachtgevers, moeizame overgangen van vervoer, goede en minder goede aanbestedingen. Het was het jaar waarin taxi-urenapp van de vakbond werd gelanceerd, maar ook het jaar van strijd met een andere app. Maar vooral ook het jaar van verandering, aldus Minke Jansma van FNV Taxi in haar terugblik op 2018.

De branche is nog lang niet in rustig vaarwater, maar we merken wel dat de sector doelgroepenvervoer weer een beetje groeit en dat met name de arbeidsmarkt aantrekt. Voor de werknemers in de sector goed nieuws; het maakt namelijk dat je een betere onderhandelingspositie hebt naar je werkgever toe. Wat schaars is wordt duur betaald, luidt het gezegde. Helaas gaat deze vlieger in de taxisector niet op. 

De lonen, de arbeidsvoorwaarden en met name de arbeidsverhoudingen lopen achter bij andere sectoren in Nederland. Zaken die in andere bedrijfstakken volkomen normaal zijn, zoals bijvoorbeeld roosters met begin- en eindtijden, toeslagen voor werken op onaangename uren en waardering en respect van je leidinggevende, zijn in de taxisector een utopie. Planners die chauffeurs afblaffen, leidinggevenden die personeel intimideren, discussies over de betaalde uren, grove cao-overtredingen; helaas zijn het voor ons normale geluiden. Uiteraard zijn er ook werkgevers die het wel goed (willen) doen en die hun werknemers waarderen, maar het zijn met name de slechte werkgevers die het imago van de markt bepalen.

Overstap naar andere sectoren

De enorme flexibiliteit, het imago en het gebrek aan zekerheid vertalen zich nu in een krappe chauffeursmarkt. Ook werknemers die al jaren als taxichauffeur werken, maken nu de keuze om naar andere sectoren te gaan, met betere arbeidsvoorwaarden en betere arbeidsverhoudingen. Omscholing naar buschauffeur, vrachtwagenchauffeur of de overstap naar bijvoorbeeld de metaalsector behoort nu tot de mogelijkheden en we zien werknemers deze kansen ook pakken. Hartstikke begrijpelijk maar voor de sector een probleem. Ervaren vakkrachten verdwijnen uit de sector en nieuwe chauffeurs zijn lastig te vinden. 

En dat terwijl wij zoveel chauffeurs met passie horen praten over hun werk. De diversiteit van het werk, de omgang met verschillende doelgroepen, de waardering van cliënten/klanten en het gevoel dat jij van belang bent voor de mobiliteit van diegenen die daar zelf niet voor kunnen zorgen, worden allen genoemd als positieve punten. Veel taxichauffeurs zijn trots op hun werk in het doelgroepenvervoer en doen het werk met veel plezier. Het is prachtig werk dat er toe doet maar dat prachtige werk is in de afgelopen jaren door opdrachtgevers en vervoerders te weinig gewaardeerd.

Werknemer is een mens, geen nummer

Om de werknemers voor de sector te kunnen behouden, zal er iets fundamenteel moeten veranderen in de houding van werkgevers en opdrachtgevers. Een werknemer is niet enkel een kostenpost, waardering uit je niet door je te laten leiden door excellijstjes. Een werknemer is een mens, geen nummer. Waardering uit je door aandacht te hebben voor de werknemers die het werk uitvoeren, door fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden en vooral door werknemers serieus te nemen in het vak dat zij uitoefenen. 

In 2019 hoop ik dat we in de sector stappen kunnen maken om het imago, de arbeidsverhoudingen en de arbeidsvoorwaarden te verbeteren. Zodat we er samen voor zorgen dat de sector aantrekkelijk is voor nieuwe werknemers maar vooral ook dat we er voor zorgen dat de werknemers die nu al dag in dag uit het zorgvervoer verrichten, behouden blijven voor de sector.

Minke Jansma
FNV Taxi