Waarom zouden jongeren nog taxi- of touringcarchauffeur worden?
De grote zoektocht naar taxi- en touringcarchauffeurs wordt steeds meer op jongeren gericht. TaxiPro sprak jonge mensen die al werken in de branche over hun keuze voor het vak en wat vervoerders kunnen doen om de jonge doelgroep meer aan te spreken.
Toen corona oplaaide in ons land, maakten de jongeren die wij spraken hun start als chauffeur op de taxi of touringcar. Sommigen waren eerder werkzaam voor een bezorgdienst, maar ze misten het sociale aspect in hun werk. Warner Delfsma (21) is een van deze jongeren. Hij is nu vijf maanden werkzaam als taxichauffeur bij CarCab in Heerenveen. Voorheen bezorgde hij pakketjes en maaltijdboxen bij verschillende werkgevers. Hij vindt het fijn om nu niet meer alleen op een bus te zitten.
Het sociale aspect is ook meteen een van de belangrijkste positieve kenmerken van het werk dat de jonge taxi- en touringcarchauffeurs benoemen. “De interactie met kinderen en mensen uit andere doelgroepen is erg leuk”, vertelt Niels van Vliet (20). Hij werkt nu een half jaar als touringcarchauffeur bij Pouw en was hiervoor een jaar werkzaam in de taxibranche. Zelf omschrijft hij zijn werk als een “droom die ik heb waargemaakt.”
Door de variatie in ritten en mensen is elke dag voor hem anders. “Het ene moment rij je een schoolreisje en het andere moment een seniorenreis.” Tijdens deze ritten krijgt Van Vliet geregeld reacties van oudere passagiers. “Ze maken dan opmerkingen als: ‘Heb jij je rijbewijs wel?’ of vragen ‘Hoe oud ben jij?’ Die interactie vind ik leuk.” Het feit dat er in de branche niet veel jonge werknemers heeft, blijkt voor de jongeren die er wél werken geen groot probleem te zijn.
Bijbaan of tussenjaar
Voor de vervoerders zelf is dat een ander verhaal: zij richten zich juist steeds meer op het werven van jongere medewerkers. Veel chauffeurs zijn in de coronatijd vaak noodgedwongen in een andere branche gaan werken. Velen keren niet terug en er is ook weinig toestroom van nieuwe chauffeurs. Jongeren zouden het werk als bijbaan kunnen doen of in een tussenjaar. Bij Joost Withagen (24), taxichauffeur bij Munckhof Taxi, was dit laatste het geval omdat hij niet wist welke opleiding hij wilde gaan doen. “Ik heb al vijf opleidingen gedaan, maar elke keer was het niet wat ik wilde. Daarom ben ik aan het werk gegaan.”
Nadat hij onder meer in een fabriek en op een tankstation had gewerkt, kwam hij in de taxibranche terecht. “Ik kende al iemand die het werk deed en hij ervaarde dit als relaxt, dus ik ben het gaan proberen.” Via Taxiwerq heeft Withagen een opleiding gedaan en werd hij vrij snel bij Munckhof Taxi geplaatst. Toch verwacht hij niet dat hij zijn hele leven in de branche werkzaam zal blijven.
Minimumloon en weinig doorgroeimogelijkheden
Dit patroon is ook terug te zien bij andere jonge taxi- en touringcarchauffeurs. Veel van hen denken er nog aan om toch nog eens een opleiding te gaan doen voor een ander vak. Withagen overweegt dit ook. “Je werkt natuurlijk wel voor het minimumloon en als je dan nog op jezelf wil gaan wonen, is dit lastig. Ook zijn er niet echt doorgroeimogelijkheden. Het is een beetje een doodlopend pad, dus voor nu is het meer een tussenoplossing.”
Toch zijn er ook jongeren die tevreden zijn en niet van plan zijn om de branche na een bepaalde periode weer te verlaten. “Mensen zeggen dat geld niet gelukkig maakt en daar ben ik het wel mee eens”, aldus Van Vliet. “Je moet doen wat je leuk vindt, en dit is wat ik leuk vind.” Delfsma sluit zich hierbij aan. “Ik heb liever een baan waar ik met plezier naartoe ga met een iets minder goed loon, dan een baan met een toploon waar ik mezelf heen moet slepen.”
Bewustwording van de flexibiliteit
Wanneke de Haan (38) is een aantal weken geleden gestart als taxichauffeur bij UVO Vervoer in Uithuizermeeden en hecht vooral veel waarde aan de flexibiliteit die het werk biedt. Dat heeft in dit geval ook met ouderschap te maken. “Ik rijd voornamelijk leerlingenvervoer en vervoer naar de dagbestedingen. Er zijn piekmomenten dat de kinderen naar school moeten of de verstandelijk gehandicapten naar hun dagbesteding. Dat is allemaal vrij vroeg en dan heb je nog de hele dag over. Ook ben ik tussendoor nog even thuis en dan heb ik extra tijd voor de kinderen.”
De jongste chauffeurs op taxi’s en touringcars hebben over het algemeen geen kinderen, maar ook voor hen is die flexibiliteit een groot voordeel van het werk. Zij vinden dat dit aspect door vervoerders meer benadrukt moet worden. Ze hebben vaak het idee hebben dat leeftijdsgenoten die nog een opleiding doen, zich niet van de flexibiliteit van het werk bewust zijn. Door dit te benadrukken en de juiste kanalen in te zetten, kunnen er meer jongeren bereikt worden. “Borden langs de weg of Facebook zijn niet echt de manieren om jongeren aan te trekken”, vindt Warner Delfsma.
De jonge chauffeurs denken dat het adverteren via platformen als Instagram of het plaatsen van video’s op LinkedIn beter werkt. “De krant lees ik persoonlijk niet meer”, vertelt Van Vliet. “Dat is een beetje verleden tijd. Wat Pouw bijvoorbeeld doet met video’s op sociale media, de inzet van partybussen en nu bijvoorbeeld een ‘keertje-op-een-busdag’, trekt jongeren naar mijn idee meer aan.”
Lees ook:
Als je jongeren wil aantrekken, betaal ze dan na een proefperiode van 6 maanden het volwassenenloon.
De bus mag duur zijn, de brandstof ook, maar helaas worden jongeren vaak alleen gebruikt als ze weinig kosten met een contract voor bepaalde tijd. Daarna worden ze afgedankt en wordt de volgende jongere ingezet. Als je niet goed kunt betalen (lage prijzen), dan moet je misschien niet verbaasd kijken als de animo afneemt. Verwen je chauffeurs eens met een maaltijdbox of met een brunch op locatie!
Hoi, het is fijn om chauffeur te zijn, afwisselend en met veel jongeren. Ik wet nu bijna 10 jaar op de taxi, in het begin met schooljeugd daarna ook ov en daarna interact kontour. Nu zorgvervoer Zwolle een leuke baan waar je gewaardeerd wordt als chauffeur. Ik ben inmiddels met pensioen maar ben nog te vit om thuis te blijven, en dat vind mijn werkgever geen probleem, er is lastig aan chauffeurs te komen, en daar speelt zeker het salaris in mee.
Heb 45 jaar gewerkt als taxichauffeur. De overheid heeft eerst deze bedrijfsgroep kapot gemaakt en nu vinden ze het gek dat niemand hier in stapt.
De leukste baan tot nu toe. Ook de slechts betaalde. Ik hoef niet rijk te worden maar een beetje meer loon zou het stukken beter maken. De tweede ergernis zijn de mogelijkheden die er zijn om onbetaald thuis te wachten op nieuwe ritten. Niet verloonde uren. Wanneer deze beide uitdagingen worden opgelost ziet het er volgens mij goed uit voor de toekomst.
De werkgever moet gewoon vanaf het moment dat de sleutel in handen van de chauffeur komt bij aanvang van de dienst tot het moment dat de sleutel weer ingeleverd wordt en einde dienst de uren betalen.
Wil de werkgever dat niet gewoon de boel stil leggen, staken dus.
Bij diversen bedrijven gewerkt maar nog nooit meegemaakt als er 40 minuten niets te doen is dat er tegen je gezegd word nu heb je pauze.
Gebeurt dit in een gewoon bedrijf dan ligt deze binnen 2 dagen plat.
Tijden waarop er niets te doen is, is een probleem voor de werkgever en niet voor de werknemer.
Het bedrijf waar ik gewerkt hebt stuurde je gewoon naar één van de twee standplaatsen in de stad waar je op een volgende rit moest wachten. Nadeel was dat het gewoon grote parkeerplaatsen waren waar voor de rest helemaal niets was en je moest in de bus/taxi blijven zitten wachten tot de volgende rit binnen kwam
Als de 5/6 regeling er af word gehaald,en de touringcarbedrijven goede full time kontrakten bieden,komen de chauffeurs wel terug,maar als er alleen 0-uren kontrakten worden aangeboden,en gereden word met gepensioneerde chauffeurs ,kun je dat wel vergeten.
En maar klagen dat ze geen chauffeurs krijgen,logisch toch.
Waarom zouden jongeren (en ouderen) nog taxi- of touringcarchauffeur worden? Simpel:
Noem mij één andere baan waar je door de werkgever betaald wordt om achter een groot raam plaats te nemen om de hele dag naar buiten te kijken, terwijl je de mooiste plekjes van Europa ontdekt. En specifiek voor jongeren die het leuk vinden om op een ‘dikke bak’ te rijden: er is geen auto zo vet uitgerust als een gemiddelde touringcar! Geen Maybach of G-wagon kan er aan tippen. ;-)
De 5/6e regeling vind ik een faire regeling (mits correct toegepast op dagtochten met één en hetzelfde gezelschap) bij wisselende diensttijden. Elke branche met vaste werktijden kent ook vaste pauzetijden waar ik nooit iemand over hoor klagen. De 5/6e regeling geeft duidelijkheid op voorhand én voorkomt juist gesteggel nadien om een pauzetijd-bepaling overeen te komen.
Verschillende groepen binnen één dienst? Dan wat mij betreft 6/6e hanteren (groepsvervoer) met eventueel onderbrekingstoeslag.
Verder ben ik voor een verhoging van het uurloon van 25%, zodat een 32-urige overeenkomst een ‘fulltime’- salaris oplevert. Door de veelal wisselende diensttijden is het vaak onmogelijk om één chauffeur wekelijks 40 uur te laten werken. ’s Avonds komen de chauffeurs vaak nét te laat thuis om de volgende ochtend weer te mogen starten met de groepen die er voor die dag op staan. 32 uur x 125% uurloon geeft de chauffeur meer tijd voor zich/haar zelf.
Ik begon met taxi rijden toen ik 21 was. Nu, 8 jaar later doe ik het nog altijd met veel plezier. In de tussentijd heb ik mijn mbo en hbo diploma gehaald, nu werk ik fulltime als chauffeuse. En nog altijd met veel plezier. Er zijn een hoop mogelijkheden in deze branche. Het lijkt mij een heel tof vraagstuk om mij over te buigen met mijn ervaring en hbo diploma in communicatie en multimedia design! Je zou een toffe campagne kunnen opzetten bijvoorbeeld en vast nog heel veel meer. Heel interessant