Taxibranche verliest rechtszaak tegen SDU om werkmap
Koninklijk Nederlands Vervoer (KNV) Taxi en Stichting Taxibelangen Nederland (STN) hebben de rechtszaak verloren die zij als de ‘Stichting SDU-gedupeerden’ aanspanden tegen uitgever SDU vanwege de torenhoge kosten van de werkmap. De rechter wees de vordering af, omdat zij van mening is dat er onvoldoende economische feiten en omstandigheden werden aangevoerd dat SDU jarenlang onrechtmatig miljoenen heeft verdiend aan de taxibranche. KNV en STN noemen de uitspraak ’teleurstellend’.
“We hadden dit niet verwacht”, aldus voorzitter van de stichting Duco Douwstra. “We zijn van mening dat we goede argumenten hebben ingebracht om aan te tonen dat de prijs van de werkmap in het verleden excessief hoog is geweest.”
Werkmap
Per 1 juli 2010 kwam er een einde aan het monopolie op de uitgifte van de voor taxi-ondernemers benodigde werkmap. Tot die tijd mocht de werkmap alleen worden vervaardigd en uitgegeven door Staatsdrukkerij en Uitgeversbedrijf (SDU). Het ministerie besloot na aanhoudende druk vanuit de taxibranche, dat monopolie op te heffen.
Sindsdien verzorgen Duco Douwstra en KNV Taxi het drukken en uitgeven van de werkmappen voor het bijhouden van de rij- en rusttijden zelf. Al snel bleek dat het kostenverschil tussen deze werkmappen en die van de SDU absurd groot was: momenteel kost een werkmap slechts enkele euro’s, terwijl de SDU in het verleden een prijs hanteerde van € 37,50 excl. btw en verzendkosten.
Rechtszaak
De stichting stelde tijdens de rechtszaak dat een verschil van € 34,- veel te veel is. De rechter wees de vordering echter af, omdat zij van mening is dat er onvoldoende economische feiten en omstandigheden werden aangevoerd.
“We zullen de uitspraak nu eerst goed bestuderen, voordat we bepalen wat we verder gaan doen”, laat Douwstra weten. “Het vonnis biedt aanknopingspunten om een hoger beroep in te stellen. Het blijft onrechtvaardig voelen dat een werkmap nu voor enkele euro’s verkocht kan worden, terwijl de SDU er in het verleden bijna 40 euro voor rekende.”
SDU Gedupeerden
Douwstra richtte in 2010 de stichting SDU gedupeerden op, waar, in 2011, ook KNV Taxi zitting in nam. Deze stichting heeft onder meer tot doel om na te gaan of er sprake is van misbruik van de monopoliepositie van overheid en/of de SDU bij de prijsstelling van de werkmap. De vervoersbranche is extra alert: dit soort ‘ongelukken’ lijkt immers vaker voor te komen (denk aan KIWA) wanneer staatsmonopolies geprivatiseerd worden.
Tijdens de rechtszaak trad taxionderneming Bestax als tweede partij op. Het bedrijf leed aanzienlijke schade door de te hoge bedragen van de SDU. Tot teleurstelling van Edwin Besseling, directeur van Bestax, kende de rechter de geleden schade niet toe.
Schade
Elke chauffeur was de voorgaande tientallen jaren verplicht een werkmap bij zich te hebben waarin hij arbeidstijden, pauzes en rusttijden noteert. Een werkmap is één jaar geldig. Uitgaande van een jaarlijkse verkoop van 65.000 werkmappen, loopt het bedrag dat teveel door SDU in rekening is gebracht aan de taxibranche op tot ongeveer 2 miljoen euro per jaar.
Tegenwoordig wordt de Boordcomputer Taxi gebruikt voor registratie van de rij- en rusttijden. Het werkmapje is geen verplicht document meer. Als de BCT storing geeft, mag de registratie ook op een normaal A4’tje gedaan worden.
Lees ook: SDU voor de rechter wegens woekerprijzen werkmap taxi
Toelichting: Dat de rechtbank de vordering heeft afgewezen is te betreuren. Anderzijds zien wij dat de rechtbank wel probeert om aan te geven op welke manier het wel zou kunnen. Dat is het positieve aan dit vonnis. Het is heel jammer dat de vordering nu is afgewezen, maar als de vordering wel was toegewezen zou de SDU sowieso in hoger beroep zijn gegaan, dat is vast en zeker. In zoverre maakt het voor de omvang van de procedure niet uit. STN en KNV gaan in overleg hoe nu verder.
Kan de rechter soms niet rekenen? Hoeveel bewijslast moet STN/ KNV aanleveren in een eventueel hoger beroep>
Ministerie, overheid en ook de rechters. 1 grote boevenbende niet voor de burger maar tegen de burger alleen zelfverrijking staat in hun woordenboek.
De rechter is niet de boekhouder van de BV Nederland, slechts een soort van geschillen commissie,
Dus als men garantie claimt op een product of achteraf vind dat dit te duur was, moet men zeer precies aangeven wat de exacte hoogte van de geleden schade is, dit lijkt mij lastig daar niet duidelijk is wat de ontwikkeling,s, distributie en beveiligingskosten enz, enz zijn geweest van de BDU.
Ook de belastingdienst van de BV heeft hier wellicht de ontdoken belasting centjes mee verrekend.
De belasting dienst heeft tenslotte niet voor niks de BCT gefinancierd.
Beste Johan, de rechter heeft inderdaad ook de ontwikkelingskosten geaccepteerd. Terwijl de werkmap al ruim 50 jaar bestaat. Er zijn nul veiligheidskenmerken, het papier is te vergelijken met krantenpapier. De distributie kosten gingen ook 5 x over de kop. Dus we gaan naar ik aanneem in hoger beroep.
@ duco
uiteraard is beroep de volgende stap.
Maar wat is dan het netto verschil in gelden wat overblijft.
Of heeft de incasso Dienst van de BV uit de pot gesnoept.
Een afwijzing op “onvoldoende economische feiten en omstandigheden” betekend gewoon dat het voor deze rechtbank te moeilijk was om er over te beslissen, hun collegae van een hogere rechtbank mogen zich hier nu ook even (duurbetaald) over buigen. Het was natuurlijk onmogelijk voor deze lagere rechters om ‘lopende het proces’ meer economische feiten en omstandigheden te verzoeken teneinde wél tot een uitspraak te kunnen komen.