Keuze voor een vervoerder bij de reiziger leggen: slim of inefficiënt?
Een van de manieren waarop taken en rollen verdeeld kunnen worden binnen het doelgroepenvervoer is door de regie bij de reiziger te leggen. Bij dit aansturingsmodel kiest de reiziger zelf voor een vervoerder. Biedt deze werkwijze vooral voordelen of is het inefficiënt? Jacky Lodewijks, senior adviseur bij Forseti, geeft antwoord.
De reiziger heeft bij dit model veel vrijheid om het vervoer zelf te organiseren. Door de keuze tussen vervoerders bij de reiziger te leggen, ontstaat er ‘op straat’ concurrentie tussen vervoerders. Dit moet de kwaliteit van het vervoer borgen. Na een slechte ervaring met een vervoerder kan de reiziger immers de volgende keer een andere bedrijf bellen.
“De meest vrije oplossing zou zijn om de reiziger een eigen budget te geven waarmee vervoer besteld kan worden”, stelt Lodewijks. “Als overheid heb je dan echter geen enkele controle en zicht meer op de kwaliteit van het vervoer en hoe het budget besteed wordt.” Een alternatief is om toch aan te besteden. Er worden dan meerdere vervoerders geselecteerd in de aanbesteding waaruit de reiziger vervolgens mag kiezen.
Geen aanbestedingsprocedure nodig
Een tussenvorm is volgens Lodewijks ook een optie: een constructie tussen gemeente(n) en meerdere vervoerders in een gebied, waarin afspraken worden gemaakt over het indienen van declaraties voor gereden ritten en de voorwaarden daarvoor. “Voordeel hiervan is dat in principe iedere vervoerder mee kan doen zolang ze zich conformeren aan de voorwaarden en dat er geen aanbestedingsprocedure nodig is.”
Als nadeel hiervan noemt hij dat er minder invloed is op uitvoeringsaspecten en de controle daarop vanuit de gemeente, bijvoorbeeld dat er altijd aanbod voor de reiziger moet zijn. “Aan de andere kant is het juist de reiziger die je de regie wilt geven en die dus voor een andere vervoerder kan kiezen als de uitvoering niet goed is. Deze vorm van marktwerking komt met de wmo-doelgroep echter niet altijd goed uit de verf.”
Sturing op slimme combinaties niet mogelijk
Een ander groot nadeel van dit model, in welke vorm dan ook, is volgens Lodewijks dat er geen sturing meer mogelijk is op slimme combinaties van ritten. “Het kan namelijk zo zijn dat Riet een rit bij vervoerder A bestelt en dat Piet zijn reis bij vervoerder B plant, terwijl hun ritten prima gecombineerd hadden kunnen worden. De gemiddelde kosten per rit zijn in dit model daarom vrijwel altijd hoger.”
Dat je niet hoeft aan te besteden zou dit model wel interessant maken als je kijkt naar de nieuwste ontwikkelingen. “Bijvoorbeeld wanneer met een MaaS-toepassing het totale aanbod van vervoerders inzichtelijk wordt. Of dat de mogelijkheden om continue klanttevredenheid te meten beter inzicht geven in de prestaties van vervoerders.” Hierdoor worden de keuzes die gemaakt worden door de reiziger volgens hem transparanter en kan de data gebruikt worden om de kwaliteit te verbeteren. “Dit vraagt wel echt om een andere manier van denken en om minder sturing op het vervoer dan gemeenten nu gewend zijn. En vooral ook meer verantwoordelijkheid bij de reiziger laten liggen.”
Eerder verkende Forseti al het model met de aparte ritaanname, waarbij een andere partij dan de vervoerder de ritten aanneemt via de telefoon of een digitaal boekingsplatform. Dit artikel is hier terug te lezen.
Lees ook:
De keuze hoort bij de reiziger, zoals voor de aanbestedingen.
Door het aanbesteden is keuze verdwenen met gevolg dat veel bedrijven het loodje hebben gelegd.
U begrijpt het al, buiten de steden zijn er geen bedrijven meer overgebleven en is de keuze zeer beperkt. in de avonden en weekenden al helemaal niet meer.
In Vaals starte voor 2000 het “Vaals” systeem, Kaaten met KM / geld er op, door de kaart lezer. veilig Prima!
Mede door toedoen van bedrijven als Forseti is dit om zeep geholpen.
Het wiel is al uitgevonden Jacky Lodewijks Forseti.
De automatisering begon in 1997, vrijheid van vervoer keuze verdween.
Er is behoefte aan vervoer in het hele land, ook in de uihoeken 7 dagen 24 uur.
Los dit nu maar eens op zonder vrijwilligers Jacky.
Iedereen heeft recht op profesioneel vervoer uitgevoerd door profesionele bedrijven zoals voor 1997.
Zonder dolgedraaide regelgeving graag, waardoor het echt goedkoper kan.
Door al die aanbestedingen zijn vele kleine familie taxibedrijven verdwenen. De keuze zou ook bij de reiziger moeten zijn. Wat Hr Lodewijks met Riet en Piet bedoelt gebeurt heel weinig. de gemeentes moeten eigenlijk met de lokale bedrijven en ZZP-ers in onderhandeling gaan. Er valt best wel een goede prijs uit te komen. EN geen klachten. Iedereen een PERSOON GEBONDEN BUDGET geven. Als je als reiziger er door bent? helaas dan heb je als reiziger niet goed gedaan